ไม้แกะสลักนี้ ก่อนหน้านี้เคยเป็นของเ เมียวเอะ (ค.ศ. 1173–1232) เมียวเอะเป็นคนรักสัตว์มาตั้งแต่เด็ก เขาเชื่อว่าพ่อแม่ที่เสียชีวิตไปจะกลับมาเกิดใหม่เป็นสัตว์ โดยเมียวเอะรักลูกสุนัขมากเป็นพิเศษ จากบันทึกความฝันของเขา ทำให้เราได้รู้ว่าเมียวเอะฝันเห็นลูกสุนัขบ่อยครั้ง กล่าวกันว่าเมียวเอะเก็บไม้แกะสลักขนาดเท่าตัวจริงนี้ไว้ข้างกายเสมอ งานแกะสลักนี้เป็นผลงานของ ทังเค (ค.ศ. 1173–1256) นักแกะสลักพระพุทธรูปที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่น
เมียวเอะ
เกิดปีที่ 3 ของรัชสมัยโจอัน (ค.ศ. 1173) มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่ตำบลอะริดะกะวะ จังหวัดวะคะยะมะในปัจจุบัน โดยเป็นคนในตระกูลยุอะซะ เป็นผู้รื้อฟื้นนิกายเคะกอน โดยได้ออกบวชกับพระมองกะคุ วัดจินโกะจิ และได้ศึกษาคำสอนเคะกอนที่วัดโตไดจิ และได้รับถ่ายทอดวิชาความรู้ต่างๆตามหลักการสอนแบบมิคเคียวจากพระโคเนน วัดคะจูจิ โดยในปีที่ 1 ของรัชสมัยเคนเอ (ค.ศ. 1206) ได้รับพระราชทานที่ดินบริเวณโทะกะโนะโอะจากจักรพรรดิโกะโทะบะ จึงได้ทำการสร้างวัดโคซังจิขึ้นเพื่อเป็นศูนย์กลางในการรื้อฟื้นนิกายเคะกอน โดยเมียวเอะมรณภาพในปีที่ 4 ของรัชสมัยคังกิ (ค.ศ. 1232)
ทังเค
นักแกะสลักพระพุทธรูปอยู่ในสังกัดเคฮะในสมัยคะมะคุระ โดยเป็นบุตรชายคนโตของอุนเค เป็นที่ทราบกันดีว่ามีการไปมาหาสู่กับเมียวเอะ ผลงานที่มีชื่อเสียงคือ "พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์พันมือ"(สมบัติของชาติ) ที่เป็นพระพุทธรูปประดิษฐานตรงกลางในวัดเรนเกะโออิน เป็นต้น (ค.ศ. 1173-1256)
