เทนเร บังโช เมกิ

เทนเร บังโช เมกิ

  • ประเภท: สมบัติของประเทศ
  • สมัย: สมัยเฮอัน

เทนเร บังโช เมกิ เป็นพจนานุกรมอักษรคันจิที่เก่าแก่ที่สุดที่คงเหลืออยู่ ฉบับของวัดโคซังจิเป็นฉบับที่ถูกนำมารวมและเรียบเรียงในระหว่างปีค.ศ. 830 ถึง 1114 และเป็นฉบับคัดลอกฉบับเดียวที่ยังคงเหลืออยู่ ถือเป็นสิ่งมีค่าเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักวิชาการ

พจนานุกรมได้ถูกทำเสร็จสิ้นในปี 830 โดยคูไค (ค.ศ. 774–835) ผู้ก่อตั้งนิกายชินกอนที่ลึกลับ โดยมีพื้นฐานมาจาก "ยูเปียน" พจนานุกรมจีนโบราณที่คูไคนำกลับมาญี่ปุ่นหลังจากที่เดินทางไปศึกษาเล่าเรียนที่จีน โดยคูไคยังเป็นนักปราชญ์ นักกวี และนักเขียนตัวอักษรด้วยพู่กันและน้ำหมึกที่มีชื่อเสียงอีกด้วย

ยูเปียน

เป็นพจนานุกรมที่รวมตัวอักษรที่มีชื่อเสียงของประเทศจีนในอดีตโบราณ (ทั้งหมด 30 เล่ม, เขียนขึ้นเสร็จในปีค.ศ. 543) แต่ฉบับที่คัดลอกในจีนได้สูญหายไปแต่เนิ่นๆแล้ว เหลือแต่ส่วนที่ได้นำมายังญีปุ่น ส่วนที่วัดโคซังจิเป็นเจ้าของนั้นถูกกำหนดให้เป็นสมบัติของชาติ

นิกายชินกอน

เป็นนิกายหนึ่งของศาสนาพุทธ โดยมีโคโบไดชิ คูไค ซึ่งเป็นผู้สร้างโคยะซังเป็นผู้ก่อตั้งนิกาย

คูไค

พระในสมัยเฮอัน ชื่อมรณกรรมคือ โดโบไดชิ เป็นผู้ก่อตั้งนิกายชินกอน และถือเป็นหนึ่งในสามของนักเขียนพู่กันที่สำคัญ (ซังปิซึ) ของสมัยนั้น (ค.ศ.774–835)