เซนเมียวชินถือเป็นเทพผู้พิทักษ์ของนิกายเคะกอนชู (ภาษาจีน : Huayan; Flower Garland) ในศาสนาพุทธ โดยในตำนานเล่าว่า เซนเมียว (ภาษาจีน : Shanmiao) หญิงชาวจีนได้หลงรักกิโช พระที่เป็นผู้นำคำสอนของนิกายเคะกอนชูเข้าไปเผยแพร่ในเกาหลี แต่กิโชไม่สามารถตอบรับความรักจากเธอได้ แต่ก่อนที่จะเดินทางออกจากจีน ได้ขอให้เซนเมียวอุทิศตนแก่ศาสนาพุทธ ทำให้เธอเกิดความศรัทธาในศาสนาพุทธ และหลังจากนั้น เซนเมียวได้กลายร่างเป็นมังกรเพื่อปกป้องเรือของกิโชให้เดินทางกลับไปยังเกาหลีได้อย่างปลอดภัย
เซนเมียว
กิโช
ผู้ก่อตั้งนิกายชิลลาเคะกอน ชื่อมรณกรรมคือ เอนเคียวโคะคุชิ (ค.ศ. 625–702)
เมียวเอะก่อตั้งวัดเซนเมียวจิที่ทำการบูชาเซนเมียว เพื่อเป็นสำนักชีให้กับสตรีที่สูญเสียสามีในการสู้รบในช่วงต้นศตวรรษที่ 13
เมียวเอะ
เกิดปีที่ 3 ของรัชสมัยโจอัน (ค.ศ. 1173) มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่ตำบลอะริดะกะวะ จังหวัดวะคะยะมะในปัจจุบัน โดยเป็นคนในตระกูลยุอะซะ เป็นผู้รื้อฟื้นนิกายเคะกอน โดยได้ออกบวชกับพระมองกะคุ วัดจินโกะจิ และได้ศึกษาคำสอนเคะกอนที่วัดโตไดจิ และได้รับถ่ายทอดวิชาความรู้ต่างๆตามหลักการสอนแบบมิคเคียวจากพระโคเนน วัดคะจูจิ โดยในปีที่ 1 ของรัชสมัยเคนเอ (ค.ศ. 1206) ได้รับพระราชทานที่ดินบริเวณโทะกะโนะโอะจากจักรพรรดิโกะโทะบะ จึงได้ทำการสร้างวัดโคซังจิขึ้นเพื่อเป็นศูนย์กลางในการรื้อฟื้นนิกายเคะกอน โดยเมียวเอะมรณภาพในปีที่ 4 ของรัชสมัยคังกิ (ค.ศ. 1232)
วัดเซนเมียวจิ
วัดชีที่พระเมียวเอะเป็นผู้สร้างขึ้น อยู่ใกล้กับวัดโคซังจิ
รูปปั้นเซนเมียวชินขนาดเล็กได้ถูกประดิษฐานที่วัดโคซังจิในปีค.ศ. 1225
